ﻛﺎﻟﻨﻴﻞِ ﺣﻴﻦ ﻳﺤﻤﻞُ ﺍﻟﺸﺮﺍﺭْ
ﻟﻸﺭﺽِ ﻗﺒﻞ ﺃﻥْ ﻳﻤﻮﺕَ ﻓﻰ ﻋﺮﻭﻗﻬﺎ ﺍﻟﻬﻮﻯ
ﻭﻳﺒﺮﺩَ ﺍﻟﻨﻬﺎﺭْ ...
ﻳﺎ ﺳﺎﻛﻨﺎً ﻛﺎﻟﺠﺮﺡِ ﻓﻰ ﺿﻤﻴﺮِ ﺷﺎﻋﺮٍ
ﺃﺿﺎﻉَ ﻭﺟﻬَﻪُ ﺍﻟﻘﺪﻳﻢْ ..
ﻭﺑﺎﻉَ ﺻﻮﺗﻪ ﺍﻟﻤﻬﺪﻭﺩَ ﻓﻰ ﺣﺪﺍﺋﻖ ﺍﻟﺴﺆﺍﻝْ
ﻟﻮ ﻛﺎﻥ ﻓﻰ ﺩﻣﺎﻙَ ﻳﺎ ﻣُﻘﺎﻳﺾَ ﺍﻟﺼﺒﺎ
ﺑﺤﺸﺮﺟﺎﺕِ ﻧﺠﻤﺔٍ ﺑﻐﻲْ..
ﺑﻘﻴﺔ ’’ ﻣﻦ ﺍﻟﺤﻴﺎﺀِ
ﻛﻨﺖَ ﻗﺪ ﺩﻓﻨﺖْ ﻓﻰ ﺍﻟﺘﺮﺍﺏْ..
ﻣﻮﺍﺟﻊَ ﺍﻟﻬﻮﻯ
ﻭﻗﻠﺒﻚَ ﺍﻟﻐﺮﻳﺮَ
ﻭﺍﻧﺪﻓﺎﻋَﻚَ ﺍﻟﻐﺒﻰْ ..
ﻭﻋﺪﺕ